Címerhatározó/Armbrust címer

A Wikikönyvekből, a szabad elektronikus könyvtárból.
Ch
Hat. kulcsok
EGY (I.)
OSZ (I.)
Mutató


Ez az oldal a Címerhatározó kulcsának részeként az Armbrust, Armbruster család címerével foglalkozik.


Nyulásziné:

Armbrust (Armprust) Jakab 1518. július 3. Buda II. Lajos címer általa: testvérei Mátyás, Lőrinc, János, Ferenc megj.: a család neve később Armpruster

DL 50.250

Fejérpataky:

Az adományban néhai Armbrust Mihály szebeni polgármester fiai Armbrust Jakab és testvérei: Mátyás, Lőrincz, János és Ferencz részesülnek, Brandenburgi György őrgóf közbenjártára. Érdemeit az oklevél nem említi meg, de megjegyzi, hogy atyja Mihály előbb II. Ulászló szolgálatában, később szebeni polgármesteri minőségben szerzett magának érdemeket.

Az oklevél szövegében nemesekről, nemesi czímerről, „nobilium”, „nobilium insignia” van szó, de a „nobilium” szavak rasurán állanak, ami hamisításra enged következtetni és valószínűleg az oklevél polgári czímeradományozásról szólt A hamisítás közel egykorúlag, az 1557-i második armális elnyerése előtt történhetett, ebben már nemességmegerősítésről van szó.

Az Armbruster-család 1557- és 1559-ben, újabb czímeresleveleket nyert I. Ferdinándtól. Mindkettő Armbruster Kristóf, a magyar királyi kamara hivatalnoka részére szól. Mindkettőben az 1518-i czímer képe, mint főczímerkép, felvételt nyert.

(Fejérpataky László és Áldásy Antal : Magyar címeres emlékek; Magyar Heraldikai és Genealogiai Társaság (1901, 1902, 1926))

  • Irodalom:


  • Külső hivatkozások:

A Magyar Országos Levéltár címereslevelei. Szerk.: Kollega Tarsoly István–Nyulásziné Straub Éva. CD-ROM. Budapest, 2000. [1]

[2]

Ch→

Nyulásziné:

Armpruster Kristóf 1557. január 20., Regensburg I. Ferdinánd címer általa: felesége Seyberlich Magdolna

R 64

MNL OL:

HU MNL OL R 64, 1_0016[3]

I. Ferdinánd - magyar király, Regensburg, 1557. 1. 20., magyar nemesség megújítása, címerbővítés, Armpruster Kristóf (Christophorus Armpruster, Armprusther) a magyar kamara jövedelmeinek adminisztrátora (camerae hungaricae proventuum administrator), valamint a felesége, Seyberlich Magdolna részére.

Címerleírás: Scutum videlicet distinctis coloribus, parte superiori rubeo, inferiori albo variegatum, in cuius campo leo iubatus, duobus posterioribus pedibus erectus stans, ore aperto, lingua exserta et cauda extenta, tensam pedibus anterioribus tenens ballistam. Supra scutum galea cratenata, cui appensus est lapis adamas, diffusis ac fluctuantibus laciniis partim rubeo et albo, partim nigro et hyacinthino coloribus tinctis circumredimita depictus est, cui similiter supra umbonem galeae corona, cui leo insidet, tensam habens, quemodmodum in scuto, ballistam. Scutum sinistra manu angelus in veste candida, in dextra manu ramum lauri tenens et ex parte altera iuvenis similiter sinistra manu scutum tenens in dextro vero rosam rubeam. Litteris siquidem ornatus non modo in spem magnam notus es, sed et morum integritate, tum fidei fortitudine magnum virtutis specimen de te ardidisti, candidus color synceros decet et macula carentes, rubeus autem fortitudinem, niger constantiam, hyacinthinus vero eos ornat, qui sua sorte sunt contenti, fortuneque taedia aequo animo ferre et virtute superare sciunt. Adamas autem invicibilem animum, veramque innatam nature nobilitatem, angelus vero ramum lauri tenens, ostendat omnem humanam diligentiam infelicem esse, omnesque conatus esse frustraneos, nisi divinitus gubernentur et dementia divina adiuventur, qua sola fit, ut futura etiam prescire possimus et secundis nos accomodare, adversa vero imminentia precavere, praescia enim futuri laurus esse solet, iuvenis rosam in manu tenens, mitissimos et iucundissimos mores, suavitatemque sermonis et affabilitatem designat, quibus rebus, nisi in iuventute aliquis se asvescat, maturior aetas rudior et durior etiam esse solet, leo et ballista fortitudinem et dimicationem patris tui cum hostibus superius enarratam declarant, leo festivus esse fertur cum suis sociis, doloque carens, vigilis, iustus et in ulciscendo modum tenens. - Van címerfestmény - - ép - Beszélő címer, a számszeríj (német: Armbrust) az adományos vezetéknevére utal.

Narratio : pater tuus superioribus annis, dum suscepta per nos legitime regni Hungariae Corona res eiusdem regni nostri, diversis diversorum factionibus turbari, variisque dissensionibus fluctuare cepissent, nobis et sacro nostro diademati, fideliter ac intrepido pectore non sine magno sudore, capitisque sui periculo serviverit et Transsylvanos in fide nobis iampridem dedita subinde vacillantes ac in adversas partes et factiones transire tentantes, in firma et constanti erga nos fidelitate conservarit, tumultusque et seditiones intestinas plerumque sedavit, publicaeque pacis et tranquillitatis ac fidelium nostrorum in regno ipso nostro Transsylvanie, que veteribus Datia fuit, turbatores extirparit, Cibiniumque urbem, hostilibus obsessam armis et rebellibus nostris, in quintum iam annum viriliter et strenue repugnantem virtute et industria sua viriliter et egregie propugnarit, neque immerito a concivibus suis nomen et gloriam patris patriae promeruisse dicatur, eiusque prudens quo precipue polluisse fertur consilium Transsylvanorum non minima pars gravibus et arduis in rebus plerumque exquisivisse et secuta esse perhibeatur, ita ut eum universa Transsylvania non immerito coluerit nobis ob insignem erga nos fidem et constantiam, in diversis fortune casibus probatam, penes quam et vincula et duros quoslibet labores sufferre non dubitavit, non nisi charus dum vixit esse potuit, quo tandem senectute a continuis morbis confecto et sublato tu quoque maiorum tuorum vestigiis innitens, non modo in patria, verumetiam civitate nostra Vienna, optimis literarum studiis excultus et honeste educatus, postea multo excultior, Patavio totius Italiae gymnasio celeberrimo rediisti, ubi studiosa honestarum literarum cohors, sponte sua te elegisse, ducemque constituisse fertur. Cui communia rerum et negotiorum ipsius collegii pondéra incumberent, teque rectori illius univer-sitatis ita adiunctum esse, ut te omnium consiliorum participem haberet. Et mox inde in aulam nostram te contulisti et quidem eo tempore, quo non modo Germania, sed et regnum nostrum Bohemiae, iniqua contra nos arma sumpserant, ubi quidem ita fidelia tua servitia nos in diversa regna secutus, per aliquot annos declarasti, operamque tuam et diligentiam, in cancelleria nostra Hungarica sub fidele nostro, nobis sincere dilecto, reverendissimo in Christo patre, domino Nicolao Olaho, archiepiscopo ecclesie Strigoniensis, primate Hungariae, legato nato summo et secretario cancellario, consiliario nostro, cuius patrocinio utebaris, exhibuisti, ut eius favore et promotione, nobis apprime commendatus fueris, laudem memor paternae fidelitatis, tarn spem in nostram erga te clementiam posuisti, ut relictis dulci patria et bonis tuis paternis, sub alas nostras potius confugere malueris, quam adversae factioni amore soli ipsius tui natalis, patrimoniique contra nos adherere. Temporum postea successu in cameram nostram hungaricam per nos translatus, in ea subducendis rationibus tuam diligentiam sic declarasti, ut mox ad maiora altioraque viam tibi prepararis. Functus enim multis vicibus, diversis in locis, plerumque etiam ob metum turcarum periculosis, offitio commissariatus ubique prudentiam, diligentiam et in conficiendis negotiis nostris solertiam tuam ita ostendisti, ut te officio quaestorio in dicta camera nostra praeficeremus, dignumque te omnibus modis iudicaremus, quem ex gratia et munificentia nostra regia, in perpetuum tuae fidelitatis argumentum, eo munere ornaremus.

Megjegyzés : Az adományt az adományos György nevű néhai fivérének utódai is kapják. Az intitulatio nagyon díszes. Az egész humanista könyvírással készült.

  • Irodalom:

Áldásy II. No. 158.

Nyulásziné No. 166

Áldásy A.: Az Armbruster-család czímereslevelei. In: Turul 34 (1916) 97-101.

  • Külső hivatkozások:

A Magyar Országos Levéltár címereslevelei. Szerk.: Kollega Tarsoly István–Nyulásziné Straub Éva. CD-ROM. Budapest, 2000.[4]

Ch→

Nyulásziné:

Armpruster Kristóf 1559. június 20., Augsburg I. Ferdinánd címerbővítés általa: felesége (Seyberlich) Magdolna

R 64

MNL OL:

HU MNL OL R 64, 1_0018 [5]

I. Ferdinánd - magyar király, Augsburg, 1559. 6. 20., magyar nemesség megújítása, címerbővítés, Armpruster Kristóf - magyar kamarai adószedő (apud cameram hungaricam proventuum perceptor), valamint a felesége, Seyberlich Magdolna részére.

Címerleírás: Scutum videlicet quadripartitum, distinctis coloribus albo et rubeo variegatum, in parte superiori a parte dextra leo iubatus, duobus posterioribus pedibus erectus stans, coronam in capite habens, ore aperto, lingua exserta et cauda extenta, tensam pedibus anterioribus tenens ballistam; a sinistra collis viridis, ex qua laurus eminet; similiter in parte inferiori a dextra rosa rubea; a sinistra leo cum ballista similis priori. Super scutum galea cratenata, cui appensus est lapis adamas, diffusis ac fluctuantibus laciniis, partim rubeo et albo, partim caeruleo et violaceo coloribus tinctis, circumredimita depicta est, cui similiter supra umbonem galeae corona, cui leo coronatus insidet tensam habens quemadmodum in scuto ballistam. Scutum sinistra manu angelus, veste candida, in dextra manu ramum lauri tenens et ex parte altera iuvenis similiter sinistra manu scutum tenens in dextra vero rubeam rosam scarlatinam, litteris siquidem ornatus, non modo in spem magnam natus es, sed et morum integritate tum fidei, fortitudine magnum virtutis specimen de te edidisti. Candidus color sinceros decet et macula carentes, rubeus autem fortitudinem, caeruleus sinceritatem, violaceus eos qui sua sorte sunt contenti, fortunaeque taedia aequo animo ferre et virtute superare sciunt, adamas autem invincibilem animum veramque innatam naturae nobilitatem, angelus vero ramum lauri tenens ostendit omnem humanam diligentiam infelicem esse, omnesque conatus esse frustraneos, nisi divinitus gubernentur et dementia divina adiuventur, qua sola fit ut futura etiam praescire possimus et secundis nos accommodare, adversa vero imminentia praecavere, praescia enim futuri laurus esse fertur, et quemadmodum Daniel inter leones, sic tu inter hostes nostros in diversis periculis mirabili divino consilio conservatus es; iuvenis rosam in manu tenens mitissimos et modestissimos mores, suavitatemque sermonis et affabilitatem designat, quibus rebus nisi aliquis in iuventute se assuescat, aetas maturior, rudior et durior esse solet, rosa et laurus in scuto hoc idem designant, leo et ballista fortitudinem et dimicationem patris tui cum hostibus (superius enarratam) declarant, leo festivus esse fertur cum suis sociis, doloque carens, vigilis, iustus et in ulciscendo modum tenens. - Van címerfestmény - - kissé kopott - A címerfestmény eltér a leírástól: az angyal ruhája fehér helyett vörös-zöld, a pajzstartó ifjú jobb kezével tartja a pajzsot és baljában tartja a rózsát, a baloldali sisaktakaró bíbor-kék helyett bíbor-arany.

Narratio: Quum itaque Christophore Armpruster, patre et matre parentibus claris et probis atque honestis, specialibusque ornamentis nobilitatis condecoratis te progenitum esse fidedigno certorum fidelium nostrorum testimonio didicerimus, ac quidem pater tuus superioribus annis dum suscepta per nos legitime regni Hungariae corona, res eiusdem regni nostri diversis diversorum factionibus turbarum variisque dissesionibus fluctuare cepisset, nobis et sacro nostro diademati fideliter et intrepido pectore non sine magno sudore, capitisque periculo servierit et Transsylvanos in fide nobis iampridem debita vacillantes ac in diversas partes et factiones ire tentantes in firma et constanti erga nos fidelitate conservarit, tumultusque et seditiones intestinas plaerunque sedavit publicaeque pacis et tranquillitatis fidelium nostrorum in regno ipso nostro Transsylvaniae (quae veteribus Dacia fuit) turbatores extirpavit, Cibiniumque urbem, hostilibus obsessam armis et rebellibus nostris, in quintum iam annum viriliter et strenue repugnantem virtute et industria sua viriliter ac egregie propugnarit, neque immerito nomen et gloriam patris patriae promeruisse dicatur, eiusque prudens (quo praecipue voluisse fertur). Transsylvanorum non minima pars, gravibus et arduis in rebus plaerumque exquisivissi et secuta esse perhibeatur, ita ut eum universa Transsylvania non immerito coluerit, nobis ob insignem erga nos fidem et constantiam in diversis fortunae casibus probatam, penes quam et vincula et duros quoslibet labores suffere non dubitavit, non nisi charus dum vixit esse potuit. Quo tandem senectute et continuis morbis confecto et sublato, tu quque maiorum tuorum vestigiis innitens, non modo in patria, verum etiam civitate nostra Vienna optimis literarum studiis excultus et honeste educatus, postea multo excultior Patavio, totius Italiae gymnasio celeberrimo rediisti, ubi studiosa honestarum literarum cohors, sponte sua te elegisse ducemque constituisse fertur, cui communia rerum et negotorium ipsius collegii pondera incumberent, teque rectori illius universitatis ita adiunctum esse, ut te omnium consiliorum participem haberet. Et mox inde in aulam nostram te contulisti, ei quidem eo tempore quo non modo Germania sed et regnum nostrum Bohemiae, iniquae contra nos arma sumpserant ubi quidem fidelia tua servitia (nos in diversa regna secutus) per aliquot annos declarasti operamque tuam ac diligentiam etiam in cancellaria nostra Hungarica, sub fidele nostro, nobis syncere dilecto, reverendissimo in Christo patre domino Nicolao Olaho archiepiscopo ecclesiae Strigoniensis, primate Hungariae, legato nato summo et secretario cancellario, consiliarioque nostro, cuius patrocinio utebaris exhibuisti, ut eius favore et promotione nobis apprime commendatus fueris. Tandem memor paternae fidelitatis, eam spem in nostram erga te clementiam posuisti, ut relictis dulci patria et bonis tuis paternis, sub alas nostras potius confugere malueris, quam adversae factioni, amore soli ipsius tui natalis patrimoniique contra nos adherere, temporum postea successu in cameram nostram Hungaricam per nos translatus, in ea subducendis rationibus tuam ... declarasti ut mox ad maiora, altioraque viam tibi preparares, functus enim multis vicibus diversis in locis plaerumque etiam ob metum Turcarum periculosis, officio commissariatus ubique prudentiam, diligentiam et in conficiendis negotiis nostris solerti ... rasti, ut te officio quaestorio in camera nostra praeficeremus dignumque te omnibus modis iudicaremus, quem ex gratia et munificentia nostra caesarea in perpetuum fidelitatis tuae argumentum eo munere ornaremus. ... more aliorum regni nostri tam Hungariae nobilium quam more etiam nobilium sacri Romani imperii et aliorum regnorum nostrorum provinciarumque de nobili prosapia, a quattuor avis paternis et maternis geniti.

Megjegyzés: Az adomány az adományos néhai testvére György és nővére Margit utódaira is vonatkozik. Az intitulatio és az oklevél szélei rendkívül díszesek, az egész gótikus textualis írással készült.

  • Irodalom:

Áldásy II. No. 169. -

Nyulásziné No. 170 -

Áldásy A.: Az Armbuster-család czímereslevelei. In: Turul 34 (1916) 97-101.


  • Külső hivatkozások:

A Magyar Országos Levéltár címereslevelei. Szerk.: Kollega Tarsoly István–Nyulásziné Straub Éva. CD-ROM. Budapest, 2000. [6]



Lásd még:

A Címerhatározó alfabetikus tartalomjegyzéke
ABCCsDEFGGyHIJKLLyMNNyOÖPQ | RSSzTTyUÜVWXYZZs